Türkiye'de öteden beri edebiyatımıza önemli eserler kazandıran, edebiyatın sesini okullarda yükselten ‘öğretmen yazar’ geleneği oldukça güçlüdür.  Kültüre ve sanata katkı sunan bu geleneğin devamının sağlanması, okullardaki suskun kalemlerin sesinin duyurulması ise ayrı bir önem taşıyor.

          Bu yazı için bize ilham kaynağı olan Altındağ İlçe Milli Eğitim Müdürü Sayın Oğuz YILMAZ; ilçe genelinde “Kitap Okuyorum” , “Yazar-Okur Buluşması”  ve “23 Nisan 5250 kitap kampanyası” gibi birçok projeye imza atıyor. Okullardaki yeni açılan Z kütüphanelerden, öğrencilerin kitaplarla buluşmasına dair kamuoyunun takdirini kazanan, lokomotif görevi üstlenen Oğuz YILMAZ Bey’e teşekkürlerimizi sunarız. Bakanlığın başlatmış olduğu projeler ile aynı doğrultuda, öğretmen yazarlara destek veren tüm yöneticilerimize eğitim camiamız adına teşekkürü borç biliriz. Aslında alışılagelmiş üzere teşekkürler yazı sonlarında edilir. Ama biz en başta teşekkür ederek dikkat çekmek istedik. Zira öğretmen yazarlara destek veren değerli yöneticilerimiz her zaman başımızın tacıdır.

          Salgın sürecinde il ve ilçe milli eğitim müdürlüklerimiz düzenlemiş oldukları eğitim akademileri ile eğitime destek verdiler. Bu süreçte eğitim akademilerine en çok destek verenlerin ise öğretmen yazarlar olduğunu gördük. Hem öğretmenlik yapan hem de yazıp üreten kıymetli meslektaşlarımız bu zorlu süre zarfında emek vererek, umutları yeşertti. Çocuklarımızın daha önce hiç karşılaşmadıkları bu belirsizlik motivasyonlarını alt üst ettiğinde öğretmen yazarlar sahnede yer alarak, gönüllere girdiler. Gösterilen çabanın farkında olan değerli yöneticilerimiz öğretmen yazarlarımızın kitaplarını alıp, okutarak büyük bir incelik göstermişler, gönüllere girmişlerdir. Öğretmenlerimizi yazmaya teşvik etmek için eğitimci yazarların kaleme aldığı eserlerin sesi olan değerli yöneticilerimizin su gibi çoğalmasını istiyoruz. Neden mi?

Bir öğretmen yazarın sesini size ileterek cevap vermiş olalım:

         “Bir eseri yazıp kitap haline getirmek de okuyucuyla buluşturmak da kolay iş değildir. Kolay iş olmadığını ancak kalem tutan el bilir. Bu noktada insan kendini anlayanların varlığına ihtiyaç duyuyor. İnsan yazdığı eserin, emek vererek ortaya koyduğu değerin, okuyucuya ulaşmasını istiyor. Yazarken yalnız olmak ister her yazar ama son noktayı koyduğunda, yazılanlar bir eser haline geldiğinde kendisine kanat olacak birilerinin varlığını istiyor yanında…”

İşte yukarıdaki paragrafta öğretmen bir yazarın kalbinden dökülenleri okudunuz.

          Okuma sevgisi ve alışkanlığı kazanma bakımından eli kalem tutan eğitimcilerin ülkemize katkısının büyük olduğunu yadsınamaz bir gerçek. Toplum olarak ‘kitap okuma’ alışkanlığımızın ne yazık ki istenilen düzeyde olmadığı da ortada. Burada yeni nesillere bu alışkanlığı kazandırmada pek tabi ki hepimize büyük görevler düşüyor. Yazılı kültür, kültürel miras ve müşterek kültür doğrultusunda okuma kültürü kazanımını nitelikli hâle getirmeliyiz. Bunun için her şeyden önce öğretmenlerimizin ve okul yöneticilerimizin okuma kültürünün geliştirilmesine yönelik çalışmalar yapmaları gerekiyor. İşte o zaman okuduğunu anlayan ve düşünen birey, okuyan toplum, okuyan şehir ve okuyan Türkiye bir hayal olmaktan çıkacak, gerçeğe dönüşecektir.

         Biz de öğretmen yazarların sesi olan, yaptığı projelerle eğitimci yazarlara destek veren tüm yöneticilerimize eğitim camiamız adına teşekkürü bir borç biliriz.

Lider Eğitimci Yazarlar Derneği