Bu yazımızda bu eylemlerin haklı olup olmadığını inceleyeceğimiz gibi çözüm önerileri de sunacağız. Hükümete muhalefet etmek demek her karşı duruşa haklı ya da haksız destek olmaya çalışmak demek değildir.

Öncelikle şunu da belirtmek isteriz ki vatandaşa çok değer veren, kendi ailesinden biri gibi gören doktorlarımızın olduğu da unutulmamalıdır. Onları üzmek, kırmak asla istemiyoruz… Hükümet değil devlet bu soruna artık çözüm bulmalıdır dedik neden mi? Çünkü bu mesele ve sıkıntı hükümet üstü düşünülerek devlet politikası haline getirilmelidir. Bandırma Devlet Hastanesinde hemşire ve başhekim doktor olduğu düşünülen şahıslara “hastayı kabul etmemişsiniz” diyor bunun mazereti olamaz olmamalıdır. Kısacası vatandaşın sağlık hakkına ulaşması için uyarıda bulunuyor ki bırakın başhekimliği bir vatandaş olarak bir insan olarak görevini yerine getiriyor. Bu doktorlar hasta kabul etmiyorsa devlet memurluğundan çıkmalı ya da çıkarılmalıdırlar.

Yurt dışına çıkarız söylemlerini ise anlatalım kamuoyu bilsin. Avrupa ülkelerinde burada alınan diplomaların hiçbir değeri yoktur o yüzdem örneğin çıkıp ta Almanya’da doktorluk yapılamaz. Hatta Profesör olsanız dahi Almanya’da bir geçerliliği bulunmamaktadır. Ancak orada tekrar okur yeterlilik sınavlarını başarırsanız doktor olarak çalışabilirsiniz. Buda yıllarca sürecektir. Avustralya’da 3 yıl boyunca hayvanat bahçesinde bekçilik ve hayvan bakıcılığı yapmak zorunda olan doktor arkadaşlarımızın hikâyeleri kamuoyuna yansımıştır. Kaldı ki Avrupa’da; insana, hastaya, insan hayatına değer vermeyen birine asla ve kata doktorluk yaptırılmaz. Çünkü bir insan hakkı olan hasta ve yakınları orada sürekli bilgilendirilir. Hasta azarlanmaz, yakınının yüzüne bile bakmadan cevap vermemezlik yapılmaz…

Avrupa ülkelerinde ve AİHM kararlarına bakıldığında memurların barışçıl eylemleri demokratik görülmüştür. Fakat bunun sınırı ölçülülük ilkesidir. Örneğin bir otobanı kamyonlarıyla kapatan sürücülerin eylemi ölçülülük ilkesine aykırıdır. Vatandaşlarımızın kimi ölüm döşeğinde, kimi ağır hasta, kimi ameliyat sırası bekliyor, kimi covidle mücadele ediyor böyle bir durumda en büyük İNSAN HAKKI OLAN YAŞAM HAKKI hiçe sayılarak eylem yapılması düşünülemez. Acil servisler açık diye cevap verilebilir o zaman bazı vatandaşlarımız da şunu der: “madem acil servislerle bu iş yürüyor diğer tıp bölümlerine ne gerek var sadece acillerle vatandaşımız sağlık hizmetlerini alsın”. Mümkün mü? Tabi ki değil…

Maddi konulara gelince doktorların birçoğu zaten bir ilin valisinden bile fazla maaş almaktadırlar, çalışma şartları diğer memurlara göre kat be kat iyidir. Hiçbir memur saat 9.00-9.30 gibi mesaiye gidemez mesela… Örneğin çok yakın bir arkadaşımızın akrabasıyla ilgili kapı kapı dolaştığımız halde hiçbir doktordan bilgi alamadığımız da olmuştur ve bunu bizzat yaşayanlardanız. Ayrıca kanunla korunan tek memur kesimi doktorlardır. Öğretmen bıçaklanır, öldürülür, polise saldırılır fakat eğitimde şiddetin önlenmesine ya da kolluğa şiddetin önlenmesine dair bir kanuni düzenleme yoktur… Fakat doktorlar için bu kanuni düzenleme sağlanmıştır.

Üstüne kayıtlı olan ve resmiyette kendisinde görünen Covid-19 hastasını, hastanın kardeşi doktora sormak ister. Doktor bilgi isteyen kişinin yüzüne bile bakmaz “iki yan kapıda Atilla var” ona sor diyen doktor için yorum vatandaşımızındır. Atilla diyerek hitap ettiği bir Prof. kendisi ise Dr.’dur. Hastaya ilgisizliği bırakın yaşça ve unvanca kendinden kaç yaş büyük için kullandığı hitaba bakın. Tabi böyleleri var ama bir de hastasının ellerini sırtını seven onan değer veren moral vermeye çalışan insan evladı vicdan sahibi çok değerli doktorlarımızda var.

Kısaca yaşam hakkını ihlal eden eylemleri ne hukuk ne vicdanlar kabul etmektedir. Devletimiz biran önce bu soruna köklü çözüm bulmalıdır ve gitmek isteyeni tutmamalıdır. Gönlü burada olmayandan hayır gelmez söylemi burada işlerlik kazanmaktadır. Yaşam hakkı kim tarafından hiçe sayılıyorsa farz etmek istemiyor ve gidin diyoruz. 

Bu sorunun köklü çözümü için Önerilerimizi sıralarsak:

1) Her üniversiteye Tıp Fakültesi açılmalıdır. Yeni kurulan üniversitelerin açılış onayı için Tıp Fakültesi kurma şartı getirilmelidir.

2) Özel üniversitelerin Tıp Fakültesi fiyatları makul bir seviyeye getirilerek YÖK tarafından belirlenmelidir.

3) Tıp Fakültesi kontenjanları acilen artırılmalıdır.

4) Ülkemizde bulunan geçici sığınmacılardan doktor olanlar derhal sağlık kuruluşlarımıza doktor olarak atanmalı ya da sözleşmeli olarak çalıştırılmalıdır.

5) Ukrayna ve Rusya tıpta çok ileri ülkelerdir. Doktor olan Rus ve Ukrayna vatandaşlarına başvuruları halinde Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığı verilerek sağlık kuruluşlarımıza atanmaları sağlanmalıdır.

6) Yurt dışındaki vatandaşlarımızdan doktor olanlar(gurbetçilerimizin çocukları, torunları vb.) ülkemize geri çağrılmalı kadrolu olarak atamaları yapılmalıdır. Buna rağbet olmaması durumunda dahi bu çağrıyı devletimiz yapmalıdır.

Unutulmamalıdır ki; yaşam hakkı her şeyden önceliklidir…